Riet

Riet wordt al sinds de Middeleeuwen gebruikt als dakbedekking. Als dakbedekking heeft dit natuurproduct ideale eigenschappen: het is licht, ventilerend en isolerend. Onder een rieten dak is het 's winters warmer en zomers koeler dan onder andere materialen.

In de loop van de tijd zijn er nieuwe methodes ontwikkeld voor het verwerken van het riet. Tegenwoordig heb je drie methodes: het traditioneel rietdekken, het rietdekken op platen: het zogenaamde schroefdak en het rietdekken op een schroefdak met spouw.

De goedkoopste en meest bewezen manier van rietdekken is de traditionele manier. Bij deze manier van rietdekken behoudt het dak zijn open structuur waardoor het dak kan ventileren en op deze manier kan drogen.

De schroefdakmethode is een omstreden methode. In theorie is het een goede methode: het voorkomt tocht en het is goedkoper in de brandverzekering. Nadeel van deze methode is dat het schroefdak in de praktijk vaak een kortere levensduur heeft. De onderconstructie moet luchtdicht zijn anders bestaat de kans dat het dak van binnen uit wordt aangetast. De ventilerende eigenschap is nagenoeg verdwenen door de gesloten constructie en kan daardoor moeilijker drogen. Dit kan ook gevolgen hebben voor de levensduur.

De schroefdakmethode met spouw heeft als voordeel dat er geen tocht meer in de woning is en het zorgt voor een vertraging bij brand. Het riet kan nog wel ventileren doordat er een spouw is gecreëerd in combinatie met luchtroosters. Deze methode heeft dus de eigenschappen van een traditioneel dak met de voordelen van een schroefdak.